Ελευθερολάκωνες

Ονομασία που αποδόθηκε, κατά την περίοδο της ρωμαιοκρατίας, στους πολίτες που κατοικούσαν στις παράλιες πόλεις της Λακωνίας, οι οποίες διατήρησαν σχετική αυτονομία και σχημάτισαν δική τους ομοσπονδία με την ονομασία Κοινό Ελευθερολακώνων. Πολλές ήταν οι πόλεις της Λακωνικής που επιθυμούσαν να απελευθερωθούν από την κυριαρχία των Σπαρτιατών, και έτσι, όταν το 205 π.Χ. ο τύραννος της Σπάρτης, Νάβις, ηττήθηκε από τον Φιλοποίμενα, οι πόλεις αυτές αποχώρησαν από την πολιτεία των Σπαρτιατών και προσχώρησαν στην Αχαϊκή Συμπολιτεία. Το Κοινό Ελευθερολακώνων συγκροτήθηκε από 24 πόλεις στη διάρκεια της αυτοκρατορίας του Αυγούστου, όταν η Σπάρτη περιορίστηκε στην ενδοχώρα του Ευρώτα. Ο Αύγουστος αναγνώρισε επίσημα την ομοσπονδία. Αργότερα οι πόλεις που συγκροτούσαν το Κοινό ήταν 18: Γύθειο, Τευθρώνη, Λας, Πύρριχος, Καινήπολη, Οίτυλος, Λεύκτρο, Θαλάμες, Αλαγωνία, Γερηνία, Ασωπός, Ακριές, Βοιές, Χάρακας, Επίδαυρος, Λιμηρά, Βρασιές, Γερόνθρες και Μαριός. Οι πόλεις-μέλη είχαν δικούς τους άρχοντες και νομίσματα, αλλά συνέρχονταν σε ετήσια συνέδρια για την εκλογή επωνύμου άρχοντα, στρατηγού και πέντε εφόρων. Τα ψηφίσματα του συνεδρίου φυλάσσονταν στο ιερό του Ποσειδώνα στο Ταίναρο.